همانطور که در مقاله پیشین معلوم شد، خداوند از لذت ها منع نکرده، بلکه از لذت کم و لذت مضر منع کرده است. اکنون مناسب است که شواهدی از آیات و روایات آورده شود تا با دقت در این آیات و روایات به وضوح عدم مخالفت دین (دین اسلام) با لذت ها مشخص شود. دین اسلام بر خلاف برخی ادیان تحریف شده که اساسا برخی از لذات مانند لذت جنسی را پلید و ناپسند می دانند نه تنها ازدواج را امری مذموم نمی داند بلکه در قرآن کریم در سورم روم، آنرا یکی از آیات و نشانه های خداوند معرفی می کند.

از انجایی که طبق گزاره های دینی گرایش به دین امری است فطری(1) واینکه هر انسانی بصورت فطری خداجواست و خداجویی وخداپرستی در عمق جان او نهاده شده است(2) و اینکه دلایل و شواهد عقلی و علمی هم وجود خداوند متعال را اثبات می کند، حال این سوال مطرح می شود که؛ چرا در طول تاریخ از دیرباز تا کنون انسان هایی در پی انکار خداوند برآمده اند و یا لااقل در وجود این ذات مقدس که وجودش از بدیهی ترین وغیر قابل انکارترین موجودات است شک کرده اند. در پاسخ به این سوال باید توجه داشت که بی شک بر فطرت پاک وخداجوی این افراد پرده های غفلت افکنده…