حمزه طولابی

حمزه طولابی

پنج شنبه, 11 دی 1348 ساعت 03:30

هایزنبرگ، فیزیک و عرفان

ورنر کارل هایزنبرگ که در سال اول قرن بیستم(1901م) دیده به جهان گشود، یکی دیگر از دانشمندان بزرگ خداباور است. این دانشمند آلمانی، توانسته است افتخارات علمی فراوانی را در علم فیزیک به خود اختصاص دهد. هایزنبرگ در مورد عنصر هلیم و ساختار آن تحقیقاتی انجام داد و در پی آن با نوشتن مقاله ای در زمینه ساختار هلیم مدرک دکترا دریافت کرد. از جمله افتخارات این دانشمند ابداع مکانیک ماتریسی است که یک اصل در مکانیک کوانتوم به حساب می آید. جایگاه علمی که هایزنبرگ در مباحث فیزیکی کسب کرده بود باعث شد تا ریاست موسسه «کایزر ویلهلم» در برلین به او واگذار گردد. همچنین در سال 1932 به خاطر مکانیک کوانتوم و کشف حالتهای آلوتروپیک هیدروژن موفق به کسب جایزه نوبل شد.

"میان علم و دین هرگز تضاد واقعی پیدا نخواهد شد آنها مکمل یکدیگرند هر شخص جدی و متفکر، به عقیده من به این امر متوجه می شود که اگر بنا باشد تمام نیروهای نفوس بشری در حال تعادل و هماهنگی با یکدیگر کار کنند لازم است به عنصر دین در طبیعت خویش اعتراف کنند و در پرورش آن بکوشند. این تصادفی نیست که متفکران بزرگ همه ی اعصار چنان نفوس دینی ژرفی داشته اند ولو اینکه در ظاهر به دینداری تظاهر نکرده باشند." *ماکس پلانک

همانطور که در مقاله پیشین معلوم شد، خداوند از لذت ها منع نکرده، بلکه از لذت کم و لذت مضر منع کرده است. اکنون مناسب است که شواهدی از آیات و روایات آورده شود تا با دقت در این آیات و روایات به وضوح عدم مخالفت دین (دین اسلام) با لذت ها مشخص شود. دین اسلام بر خلاف برخی ادیان تحریف شده که اساسا برخی از لذات مانند لذت جنسی را پلید و ناپسند می دانند نه تنها ازدواج را امری مذموم نمی داند بلکه در قرآن کریم در سورم روم، آنرا یکی از آیات و نشانه های خداوند معرفی می کند.


براهین فراوانی برای وجود خداوند اقامه شده است؛ یکی از براهین قوی فلسفی، برهان صدیقین ملاصدرا می باشد. این برهان مدعی است که برای اثبات وجود خداوند نیاز به هیچ واسطه ایی نیست و می توان از خود خدا متوجه خداوند شد. به همین دلیل این برهان را صدیقین نامیده اند، چراکه صدیقین، یعنی آن عده از مومنین که برای ارتباط با خدا هیچ واسطه ایی استفاده نکرده و از خدا متوجه خداوند شده اند. مثل اینکه از طریق خود نور متوجه نور می شویم.